W 2001 roku w Singapurze została powołana Światowa Organizacja Toaletowa. Wtedy też ustanowiony został Ś𝐰𝐢𝐚𝐭𝐨𝐰𝐲 𝐃𝐳𝐢𝐞ń 𝐓𝐨𝐚𝐥𝐞𝐭, który obchodzony jest 19 listopada. 
Z tej okazji Gdańskie Wodociągi przygotowały kampanię informacyjno-edukacyjną poświęconą odpowiedzialnemu użytkowaniu toalety i kanalizacji. http://niedotoalety
Kanalizacja sanitarna to nie miejsce na odpady. Prawidłowe korzystanie z kanalizacji pomoże uniknąć uciążliwych zatorów i kosztownych awarii. Działając odpowiedzialnie nie tylko chronimy system przed uszkodzeniami, wylaniem ścieków poza układ, ale także dbamy o środowisko naturalne.
Każdy z nas może przyczynić się do tego, by kanalizacja sanitarna działała bez zakłóceń i taki jest cel kampanii informacyjno-edukacyjnej „O RETY! NIE WRZUCAJ DO TOALETY!”.
Najczęstszą przyczyną zatorów, problemów z drożnością i awarii sieci są rzeczy
i substancje, które do kanalizacji sanitarnej trafiać nie powinny.
„𝐎 𝐑𝐞𝐭𝐲! 𝐍𝐢𝐞 𝐰𝐫𝐳𝐮𝐜𝐚𝐣 𝐝𝐨 𝐭𝐨𝐚𝐥𝐞𝐭𝐲!” i przypominamy:
chusteczki nawilżane,
resztki jedzenia,
fusy kawy i herbaty,
patyczki do uszu, podpaski, tampony,
pieluchy jednorazowe,
koci żwirek,
materiały budowlane, farby, kleje, gruz,
olej i inne tłuszcze,
włosy, nici dentystyczne
powodują zatory, zwiększają ryzyko poważnych i kosztownych awarii i mogą wyrządzić szkody dla środowiska naturalnego.
𝐍𝐢𝐞 𝐬𝐩𝐨𝐬ó𝐛 𝐰𝐲𝐦𝐢𝐞𝐧𝐢ć 𝐰𝐬𝐳𝐲𝐬𝐭𝐤𝐢𝐞𝐠𝐨, 𝐝𝐥𝐚𝐭𝐞𝐠𝐨 𝐝𝐨 𝐭𝐨𝐚𝐥𝐞𝐭𝐲 𝐧𝐚𝐣𝐥𝐞𝐩𝐢𝐞𝐣 𝐧𝐢𝐞 𝐰𝐫𝐳𝐮𝐜𝐚ć 𝐧𝐢𝐜𝐳𝐞𝐠𝐨 𝐩𝐨𝐳𝐚 𝐩𝐚𝐩𝐢𝐞𝐫𝐞𝐦 𝐭𝐨𝐚𝐥𝐞𝐭𝐨𝐰𝐲𝐦.
Ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym
odprowadzaniu ścieków (Dz.U. 2024 r. poz. 757) w art. 9 ust. 2 wyraźnie określa,
czego nie można wprowadzać do sieci kanalizacyjnej:
2. Zabrania się wprowadzania do urządzeń kanalizacyjnych:
1) odpadów stałych, które mogą powodować zmniejszenie przepustowości
przewodów kanalizacyjnych, a w szczególności żwiru, piasku, popiołu, szkła,
wytłoczyn, drożdży, szczeciny, ścinków skór, tekstyliów, włókien, nawet jeżeli
znajdują się one w stanie rozdrobnionym;
2) odpadów płynnych niemieszających się z wodą, a w szczególności sztucznych
żywic, lakierów, mas bitumicznych, smół i ich emulsji, mieszanin cementowych;
3) substancji palnych i wybuchowych, których punkt zapłonu znajduje się w
temperaturze poniżej 85ºC, a w szczególności benzyn, nafty, oleju opałowego,
karbidu, trójnitrotoluenu;
4) substancji żrących i toksycznych, a w szczególności mocnych kwasów
i zasad, formaliny, siarczków, cyjanków oraz roztworów amoniaku,
siarkowodoru i cyjanowodoru;
5) odpadów i ścieków z hodowli zwierząt, a w szczególności gnojówki,
gnojowicy, obornika, ścieków z kiszonek;
6) ścieków zawierających chorobotwórcze drobnoustroje pochodzące z:
a) obiektów, w których są leczeni chorzy na choroby zakaźne;
b) stacji krwiodawstwa;
c) zakładów leczniczych dla zwierząt, w których zwierzęta są leczone
stacjonarnie na choroby zakaźne;
d) laboratoriów prowadzących badania z materiałem zakaźnym pochodzącym
od zwierząt